Süleyman ismine Akrostiş Şiirler
Süleyman ismine Akrostiş Şiirler, anlam derinliği ve duygusal yoğunluğu ile dikkat çeker. Her harfin bir duyguyu, bir hikâyeyi ya da bir hatırayı temsil ettiği bu özel şiirlerde, Süleyman ismiyle Güzel Akrostiş Şiirler oluşturmak mümkündür. İsmin köklü geçmişi, anlamı ve kulağa hoş gelen tınısı, şiirlerde estetik bir bütünlük sağlar. Özellikle sevgi, dostluk veya özlem temalı dizelerde Süleyman ismine özel vurgular, duygusal bir etki yaratır.
İsmi Süleyman olan erkeğe Akrostiş Şiir yazmak, duyguların en samimi hâliyle ifade edilmesine imkân tanır. Bu tarz şiirler hem hediye olarak anlamlıdır hem de yazanın iç dünyasını yansıtır. Süleyman ismine Özel Akrostiş Şiirler, sevgiliye, dosta ya da kardeşe yazıldığında, kelimelerin gücüyle kalbe dokunan bir anlam taşır.
Süleyman ismiyle ilgili Akrostiş Şiir veya Süleyman ismi ile ilgili Akrostiş Şiirler, duygusal anlatımın en güzel örneklerinden biridir. Akrostiş Şiirler aracılığıyla her harf, bir sevgi cümlesine dönüşür ve duygular anlam kazanır.
Sizlerde Süleyman ismine özel akrostiş şiirlerinizi Yorum bölümüne yazabilir, yazdığınız Akrostiş Şiirleri kullanıcı adınızla birlikte yazı içindeki SİZLERDEN GELEN AKROSTİŞ ŞİİRLER başlık altında yayınlanacaktır.
Süleyman ismiyle Akrostişler
Sonsuz aşkla atan kalbimin tek sahibisin,
Ümidim sensin, gözlerimde senin ışıltın.
Leyla misali beklerim her gece seni,
Ellerim uzanır, düşlerimde hep tenin.
Yüreğimde bir yangın, adınla alevlenir,
Mahşer gibi severim seni her an,
Aşkınla yanarım ey güzelim Süleyman.
Seni görünce zaman durur birden,
Üzülsem bile gülümsemen yeter bana.
Leylak kokar saçların, baharı taşır,
Efsunlu bir sevda bu, adı sen olan.
Yalnız kalmam artık sen yanımdayken,
Masum bir cennet gibi gözlerin,
Aşkın tanımı sensin, Süleyman’ım benim.
Sarmaşık gibi sardı yüreğimi sevdan,
Ürperir içim adını duyduğum an.
Lal olur dilim, gözlerin değince,
Ebedi bir tutku, kalbimde sen olan.
Yağmur gibi yağ sen üzerime,
Melekler kıskansın bu aşkı,
Ateşim oldun, Süleyman, sensiz yanmam.
Sensiz geceler yorgun, hüzünlü, ıssız,
Üşür yüreğim, aşkına muhtaç kalır.
Leyla’sını arayan Mecnun gibiyim,
Ellerimde senin sıcaklığın var.
Yemin ettim bir kere, senden başkası yok,
Mazim de, yarınım da sensin artık,
Aşkımın adı sensin ey Süleyman.
Seninle başlar her sabahın umudu,
Üzülsem de dönerim hep sana doğru.
Lal olur dilim güzelliğini anlatırken,
Ellerin dokunur kalbime nazlı nazlı.
Yüreğimdeki şiir sensin,
Melekler fısıldar adını geceye,
Aşkınla yoğruldum ben Süleyman.
Sessiz gecelerde ismini anarım,
Ürkek dualarımda seni ararım.
Leyla gibi sabrınla sınanırım,
Elimde bir fotoğraf, yalnız kalırım.
Yıllar geçse de kalbim sana ait,
Mazimde bir anı, hiç silinmez,
Ağlarım adını anınca, Süleyman.
Sevda dediğin sızıdır kalpte,
Üşür insan, özleminle birlikte.
Lacivert bir gökyüzü gibi derin,
Erişilmez bir umutsun belki de.
Yarım kalan cümleler gibiyim,
Mazimde bıraktığın izlerle,
Ağlar bu gönül, sensiz Süleyman.
Suskun bir şehir gibiyim sensiz,
Ümidim kırık, yollar sessiz.
Lal olmuş diller, adını bekler,
Ellerim boş, kalbim sensiz.
Yüreğimin sığınağıydın bir zaman,
Mazide kaldı o gülüşlerin,
Ayrılığın adı oldun, Süleyman.
Söylesene, neden gittin böylesine?
Ümidim sende, kalbim sende.
Lakin yokluğun bir yorgunluk gibi,
Esir aldı beni geceyle gündüzde.
Yine de bir dua ederim sessizce,
Mazlum kalbim affeder belki,
Ağlatma beni, ne olur Süleyman.
Sevdamın ömrü seninle başladı,
Üzülsem bile bitmeyecek bu hikâye.
Leyla gibi adını sayıklar dilim,
Ellerim titrer, kalemim seni yazar.
Yalnızlık sensizliğin adıymış,
Mahzun bir kalp kaldı geriye,
Ah Süleyman, sensiz dünya anlamsız.
Sözünde duran, gönlü mert insansın,
Üzülene omuz, dertliye sırdaşsın.
Lider ruhlusun, güvenin sembolü,
Eş dost arasında huzurun adı sensin.
Yoldaşlığın altın gibi değerlidir,
Mertliğin anlatılmaz, yaşanır,
Arkadaşım, dostum, can Süleyman.
Sırdaşım oldun her zorlukta,
Ümidim oldun karanlıkta.
Lafla değil, kalple dostluk kurarsın,
Erdemli duruşunla fark yaratırsın.
Yürekli insan derler sana,
Mazlumun yanında, doğrulukta,
Arkadaşlığın kıymetli, Süleyman.
Sevgiyle dolu bir gönlün var,
Üzülene yardım eden bir yar.
Lütuf gibi geldi dostluğun bana,
Emsalsiz bir bağ bu dünyada.
Yüreği güzel, sözü doğru,
Mert dostum, candan Süleyman.
Sarsılmaz bir dağ gibisin dostlukta,
Üzülsem bile sen varsın yanında.
Lal olur herkes, sen konuşunca,
Eşsiz bir güven taşır bakışlarında.
Yarenlik etmek huzur seninle,
Mertliğin simgesi, dost Süleyman.
Seni tanımak bir armağan gibi,
Üzülene yardım eden bir eli.
Laf değil, hal diliyle dost olan,
Erdemli, samimi, içten bir insan.
Yolun hep açık olsun can kardeşim,
Mutluluk seninle yürüsün,
Aynı sofrada gülen dostum Süleyman.
Sevdamın anlamı sensin,
Ümidim sende gizli.
Leyla misali yanarım,
Ellerinle bulurum huzuru.
Yüce gönüllü dost,
Mazlum kalbime derman,
Aşkın da dostluğun da adı: Süleyman.
Sırdaş, yoldaş, gönül dostum,
Ümit dolu bir dünyamsın.
Leyla’nın aşkı kadar derin,
Eşsiz bir yürek taşır ismin.
Yorgun gönlüme huzur verirsin,
Mertliğinle örnek olursun,
Aşkın ve dostluğun simgesi Süleyman.
Sensizliğin ortasında ışığın parlar,
Ümidimi senle bulurum her defa.
Lütuf gibi bir dostluk verdin bana,
Ellerin sıcacık, yüreğin ana.
Yıllar geçse de unutulmazsın,
Mazlum kalplere umut olursun,
Aşkın kadar dostluğun da yüce Süleyman.
Senden öğrenir insan sadakati,
Ümit olur karanlıkta varlığın.
Lal kalır kelimeler dostluğunda,
Efsunlu bir sıcaklık taşır adın.
Yüce kalbinle örnek oldun hep,
Mazim sensiz eksik kalırdı,
Aşk gibi dostsun Süleyman.
Sözlerinde huzur, yüreğinde sevda,
Ümidim oldun nice yıllarda.
Lal olur dilim seni anlatırken,
Ellerin sıcacık, gözlerin baharda.
Yürek dostu, aşkınla yanarım,
Mazlumun duasısın sen,
Aşkın ve dostluğun adı Süleyman.
