Sessiz Vedan | Emine

Sessiz Vedan

Bir zamanlar gözlerinle ısınırdım,
Şimdi her bakışın uzak, yabancı.
Adını andığımda titrer içim,
Sensizliğe alışmak… ne acı, ne sancı.

Ellerin elimdeydi bir zamanlar,
Şimdi hayalin bile kaçıyor rüyalardan.
Sokaklar seni fısıldar gece,
Adım atamam sensiz yarınlardan.

Bir fotoğraf kaldı elimde solgun,
Gülüşün içinde gizli bir yokluk.
Ne çok severken düştük sessizliğe,
Ayrılık bazen aşkın son yolculuğu.

Kalbim her gece seni anarken,
Susar kelimeler, boğulur heceler.
Bir veda ettin, sesin bile yok,
Gidişin içimde bin yıl sürecek.